Samaritaanse vrouw
Het verhaal over de ontmoeting tussen Jezus en de Samaritaanse vrouw staat in Johannes 4.
Jezus ontmoet deze vrouw op het heetst van de dag.
We kunnen hier een moralistisch verhaal van maken: de vrouw heeft al 5 mannen gehad en nu leeft ze al weer met een andere man. Na haar ontmoeting met Jezus die blijkbaar over bovennatuurlijke kennis beschikt, is de vrouw ervan overtuigd dat hij de verwachte Messias is.
De kern van het verhaal: Jezus is het levende water.
Nu klopt dat natuurlijk wel, maar het maakt het allemaal zo belerend en weinig spannend.
Ik doe een andere poging met hulp natuurlijk van wat anderen, dit verzin ik allemaal niet zelf.
Het gaat er m.i. om, dat het verhaal zelf invulling geeft van dat levende water. Het woord en tevens daad verhaal zie je vaak terug in de bijbel. Elk verhaal(tje) onthult steeds die kern van wat ook wel goede boodschap (of evangelie) wordt genoemd. Jezus alleen als levend water bestempelen zonder daar verder invulling aan te geven is van hem een icoon, een mascotte, een goeroe maken.
Wat is nu zo doorbrekend.
Het gaat om een ontmoeting:
met een vrouw
met een ‘buitenlander’ (Samaria behoort niet tot Israël)
met iemand met een verkeerd geloof (Verkeerde tempelplaats)
Het is zo dat Joodse mensen op weg naar Galilea (Noord-Israël) liever een omweg maakten, dan dat ze door het ‘achterlijke’ Samaria heen moesten. Jezus doet dit echter niet.
Samaritanen kenden wel de eerste 5 boeken van Mozes (Torah) maar niet de profeten en de geschriften. Hun tempelplaats is (even opgezocht) Gerizim.
Nu weten we dat hier een verteller aan de gang is (Johannes). Dat getal 5 is een verwijzing naar die 5 boeken van Mozes, maar nu lopen ze al weer achter een andere aan (ook afgoderij).
Jezus is dan de zevende! man in haar leven (zie item getallen in de bijbel).
Hij doorbreekt het onderscheid in tempeldienst (waar is de ware tempel/kerk). God is te aanbidden in waarheid en geest en daarbij gaat het niet om de religieuze plek. (Dit is het anti-religieuze denken van de bijbel.)
Dat Jezus hier met een vrouw spreekt is bijzonder (in die tijd, zie de reactie van de leerlingen) en dan nog wel met een buitenlandse. Zij krijgt de eer doordat ze hem als eerste de Messias noemt (buiten de kring van de apostelen).
Later zullen vrouwen bij het graf als eerste de opstanding van Jezus ervaren.
(Zie ook de tekening die als achtergrond is ingesteld bij deze blog.)
Jezus ontmoet deze vrouw op het heetst van de dag.
We kunnen hier een moralistisch verhaal van maken: de vrouw heeft al 5 mannen gehad en nu leeft ze al weer met een andere man. Na haar ontmoeting met Jezus die blijkbaar over bovennatuurlijke kennis beschikt, is de vrouw ervan overtuigd dat hij de verwachte Messias is.
De kern van het verhaal: Jezus is het levende water.
Nu klopt dat natuurlijk wel, maar het maakt het allemaal zo belerend en weinig spannend.
Ik doe een andere poging met hulp natuurlijk van wat anderen, dit verzin ik allemaal niet zelf.
Het gaat er m.i. om, dat het verhaal zelf invulling geeft van dat levende water. Het woord en tevens daad verhaal zie je vaak terug in de bijbel. Elk verhaal(tje) onthult steeds die kern van wat ook wel goede boodschap (of evangelie) wordt genoemd. Jezus alleen als levend water bestempelen zonder daar verder invulling aan te geven is van hem een icoon, een mascotte, een goeroe maken.
Wat is nu zo doorbrekend.
Het gaat om een ontmoeting:
met een vrouw
met een ‘buitenlander’ (Samaria behoort niet tot Israël)
met iemand met een verkeerd geloof (Verkeerde tempelplaats)
Het is zo dat Joodse mensen op weg naar Galilea (Noord-Israël) liever een omweg maakten, dan dat ze door het ‘achterlijke’ Samaria heen moesten. Jezus doet dit echter niet.
Samaritanen kenden wel de eerste 5 boeken van Mozes (Torah) maar niet de profeten en de geschriften. Hun tempelplaats is (even opgezocht) Gerizim.
Nu weten we dat hier een verteller aan de gang is (Johannes). Dat getal 5 is een verwijzing naar die 5 boeken van Mozes, maar nu lopen ze al weer achter een andere aan (ook afgoderij).
Jezus is dan de zevende! man in haar leven (zie item getallen in de bijbel).
Hij doorbreekt het onderscheid in tempeldienst (waar is de ware tempel/kerk). God is te aanbidden in waarheid en geest en daarbij gaat het niet om de religieuze plek. (Dit is het anti-religieuze denken van de bijbel.)
Dat Jezus hier met een vrouw spreekt is bijzonder (in die tijd, zie de reactie van de leerlingen) en dan nog wel met een buitenlandse. Zij krijgt de eer doordat ze hem als eerste de Messias noemt (buiten de kring van de apostelen).
Later zullen vrouwen bij het graf als eerste de opstanding van Jezus ervaren.
(Zie ook de tekening die als achtergrond is ingesteld bij deze blog.)